Odważyłem się i... stanąłem na środku świata, na najwyższym podium na które mogłem się wspiąć. Krzyknąłem. Krzyknąłem z całych sił. Wołałem, prosiłem, zaklinałem.
Nikt mnie jednak nie usłyszał.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
- Włóczykij
- Buszujący w zbożu codzienności, gubiący się w rzeczywistości. Pan z kapeluszem na głowie, fikcja to, a może jednak człowiek?
The best of Włóczykij
-
Nie potrafię odpowiedzieć czy zamrożone, ale na pewno mroźne. Zapewne będziecie to teraz interpretować na setki możliwych sposobów, będzieci... -
D eszcz zaczął padać coraz bardziej, moja niby przeciwdeszczowa kurtka poczęła przypominać mi, że zakupiłem ją na bazarze u ludzi z dalekieg... -
Z głową wysoko w chmurach trzeba uważać aby czasami się nie potknąć i mówiąc kolokwialnie, nie upaść na ryj. Upadek niestety może boleć, a ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz